ارزیابی زیستمحیطی چشمههای آبگرم منطقه مرکزی مازندران

در این مقاله چشمه ه ای آب گرم منطقه مرکزی مازندران ، شامل چشمههای آبگرم آب اسک، لاریجان، استراباکو و لاویج (موسویلاویج و فیللاویج) از نظر زیست محیطی مورد ارزیابی قرار گرفت. اگرچه از آب این چشمه ها به صورت مستقیم ی ا غیرمستقیم برای هدفهای درمانی استفاده می شود، ولی استفاده نابهجا از آن ها با توجه به غلظت بالای برخی عناصر کمی اب می تواند برای انسان و محیط زیست خطرات زیادی ایجاد کند. در این مطالعه ضمن بررسی خصوصیات عمومی آب چشمه ه ا، غلظت فلزات سنگ ین آرسنیک ، کادمیوم، کروم، سرب، نیکل، مس، منیزیم، روی، مولیبدن، وانادیم و کبالت در آب چشم ه ها، خاک ی ا سنگ های پیرامون چشم ه ها اندازهگیری و از نظر زیستمحیطی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدینترتیب مشخص شد که مقدار آرسنیک در آب و خاک چشمه های منطقۀ مورد مطالعه بیشتر از حد مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی است. مقدار سرب در همه نمونه های آب، بهجز چشمه لاریجان، بیشتر از حد مجاز است. مقدار سایر فلزات سنگ ین در آب چشمه ها کم تر از حد مجاز است و درنتیجه از نظر زیست محیطی آثار زیان باری نخواهند داشت. مقدار آرسنیک در نمونه های خاک پیرامون چشمه های آب اسک، استراباکو و لاریجان کمتر از حد مجاز است، ولی در تراورتن آب اسک بیشتر از حد مجاز است . مقدار سایر فلزات سنگین اندازه گیری شده در نمونه های خاک چشمه های مورد مطالعه کم تر از حد مجاز است و درنتیجه از نظر زیستمحیطی آثار زیانبار ی بر جای نخواهند گذاشت.